-
1 nosiciel
сущ.• вектор• владелец• держатель• носильщик• носитель• обладатель• перевозчик• податель• почтальон• предъявитель* * *1) (tragarz) носчик, носильщик2) jęz. nosiciel (języka) лингв. носитель (языка)3) med. nosiciel (choroby) мед. носитель (болезни)inform. nośnik (informacji) информ. носитель (информации)mat. nośnik (funkcji) мат. носитель (функции)med. przenosiciel, wektor мед. носитель (инфекции), переносчикtechn. rakieta nośna техн. носитель (ракета)chem. nośnik (katalizatora) хим. носитель (катализатора)fiz. nośnik (ładunku) физ. носитель (заряда)* * *♂ 1. носчик; подносчик;2. носитель;\nosiciel zarazków бациллоноситель
* * *м1) но́счик; подно́счик2) носи́тельnosiciel zarazków — бациллоноси́тель
-
2 Keimträger
-
3 Keimträgerin
См. также в других словарях:
nosiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i 1. «ten, kto nosi, przenosi, roznosi coś; także ten, kto ma coś na sobie, ubiera się w coś» Nosiciel munduru, jakiejś odznaki. Zatrudniano go jako nosiciela węgla. 2. «człowiek lub jakaś zbiorowość jako reprezentant,… … Słownik języka polskiego
przenosiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i 1. «coś, co powoduje dostanie się czegoś z jednego miejsca na inne; rzadziej: ten, kto coś przenosi» Hemoglobina jest przenosicielem tlenu. 2. med. «osobnik zdrowy noszący w sobie lub na sobie zarazki choroby zakaźnej… … Słownik języka polskiego
